Hanna Krzewska-Lis to była więźniarka podobozu Ravensbruck w Königsberg in Neumark. Jej niewielka część historii życia znana jest mieszkańcom naszego miasta. W nawiązaniu do ww. filii obozu (w którym będziemy mogli usłyszeć bohaterkę tych strasznych wydarzeń) sprowadzone zostały również jej obrazy, które dziś możemy oglądać w Miejskiej Bibliotece Publicznej.
W holu Centrum Kultury oraz w Centrum Informacji natrafimy na grafiki przedstawiające zdjęcia podobozu oraz zdjęcia Chojny po II Wojnie Światowej.
Harmonia krajobrazu
Spontaniczność, swoboda i lekkość. Tymi słowy najprościej można zdefiniować artystyczne dokonania Hanny Krzewskiej-Lis. Dotyczy to całej drogi twórczej artystki, począwszy od wykonywanych w latach 60-tych ubiegłego stulecia prac abstrakcyjnych, poprzez zamiłowanie do przedstawień figuratywnych (1972-85 r.), aż po okres, gdy pejzaż stał się dominującym tematem jej obrazów. Tak jak i tematyka, również wykorzystywane przez autorkę techniki artystycznego wyrazu „budują” spójny i unikatowy klimat owej naturalnej lekkości. Emocje, które autorka przelała na papier oraz płótno stosując farby olejne, akwarele lub ołówek, są wyjątkowo czytelne i wyraziste. Przyglądając się jej dziełom, już po bardzo krótkiej chwili, pojawia się wrażenie scalania z, zamkniętym w ramach plastycznego przedstawienia, miejscem. Ta swoista atmosfera wchłaniania widza w "przestrzeń obrazu" najintensywniej zawarta została w akwarelach, czyli pracach w najsubtelniejszej, bo na wskroś delikatnej i szczerej, niekiedy wręcz do bólu, technice. Hanna Krzewska-Lis technikę tą najchętniej stosowała w ostatnim okresie twórczości, gdy znaczną część czasu spędzała w pracowni we wsi Leszczyna w pobliżu Złotoryi. Artystka tworzyła tam od wiosny do jesieni, na zimę natomiast wracała do swojego mieszkania w Lubinie. Podczas pobytów w wiejskiej pracowni powstały dziesiątki pejzaży. Są to, najczęściej niewielkiego formatu, kompozycje, których głównym bohaterem lub ich wyraźną inspiracją jest pobliska przyroda. Powstałe z natchnienia najbliższym otoczeniem akwarele oczywiście nie są wiernie odwzorowaną kopią rzeczywistości. Autorka swoje doznania „układała” w osobiste, miniaturowe światy, „skrawki” odczuwania przez nią rzeczywistości. Najczęściej jest to rzeczywistość przekształcona w taki sposób, iż nabiera cech snu, marzenia. Tło oddane zostało ciepłymi kolorami, a utrzymana w zbliżonych tonacjach przyroda, jej bezkres: górzyste przestrzenie, różnobarwne drzewa i zaakcentowana usytuowaniem na pierwszym planie roślinność, wypełniają skrzętnie kompozycję. Do tego dominanta kolorystyczna. Każda praca zbudowana jest na zasadzie podporządkowania kluczowej barwie, której delikatnie zróżnicowane tonacje, nasycenia i ich zestawienia kreują niezwykle zwartą całość. Kompozycje te zawierają w sobie rytm, czy wręcz puls „sportretowanego” krajobrazu. Wizje świata i przyrody wykreowane przez artystkę są skondensowane. Nie ma tutaj zbędnych elementów, nie pojawia się sztafaż. Bohaterem tych prac jest tylko i wyłącznie przestrzeń. Ten świat jest wyważony, czy innymi słowy harmonijny i poetycki. Dlatego, nie tyle warto, ale należy pozwolić sobie na uważną „wyprawę” po tych bezkresach i poczuć niepowtarzalny wymiar wrażliwości, którą Hanna Krzewska-Lis pozostawiła po sobie. A jako uzupełnienie tej wędrówki na uwadze należy mieć niezwykle interesujący życiorys artystki. Hanna Krzewska-Lis od 1929 roku mieszkała w Warszawie. Podczas Powstania Warszawskiego była najmłodszą sanitariuszką w jednym z powstańczych szpitali. W 1944 roku została wywieziona wraz z matką do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, a następnie do kobiecego obozu filialnego w Königsberg in der Neumark (obecnie jest to Chojna Szczecińska w województwie zachodniopomorskim), gdzie pracowała przy rozbudowie lotniska Wehrmachtu, aż do wyzwolenia w 1945 roku. Po wojnie studiowała na Wydziale Ceramiki Artystycznej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu - dyplom uzyskała w 1957 roku pod kierunkiem prof. Mieczysława Pawełko. Następnie zamieszkała w Świebodzicach koło Wałbrzycha, w 1976 r. w Legnicy, skąd w 1977 roku przeprowadziła się do Lubina i od tego czasu do 1981 roku pełniła funkcję kierownika Biura Wystaw Artystycznych w Legnicy. Wtedy rozpoczął się najintensywniejszy okres twórczy Hanny Krzewskiej-Lis, wówczas też ukształtowała swój, będący wyrazem umiłowania natury, styl.
Piotr Bieruta
